โรคนอนกรน หยุดหายใจขณะหลับ

เครื่องมือทันตกรรมนอนกรน
(Anti-snoring Appliance) 

เครื่องมือทางทันตกรรมนอนกรน เป็นอุปกรณ์แก้กรนที่คนส่วนใหญ่ให้ความสนใจ โดยเป็นการจัดตำแหน่งลิ้นหรือขากรรไกรมาทางด้านหน้าเพื่อป้องกันไม่ให้ลิ้นหรือเนื้อเยื่อในลำคอหย่อนลงไปอุดกั้นทางเดินหายใจขณะหลับ ซึ่งจะทำให้ทางเดินหายใจกว้างขึ้น ข้อดีของเครื่องมือนี้ คือ พกพาง่าย และใส่สบายมากกว่า CPAP

การใช้เครื่องเป่าลมในทางเดินหายใจส่วนบน (CPAP) 

CPAP เป็นอุปกรณ์แก้กรนอีกชนิดหนึ่ง ซึ่งมีหลักการในการรักษาคือ การให้แรงดันลมผ่านทางจมูกหรือปาก ผ่านบริเวณลำคอและโคนลิ้น เพื่อให้ทางเดินหายใจเปิดขยายตัวตลอดเวลาโดยไม่ให้มีการอุดตันขณะที่นอนหลับ ซึ่งจะทำให้ผู้ที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ สามารถหายใจรับอากาศอย่างพอเพียงและนอนหลับราบรื่นตลอดทั้งคืน

การฝังพิลลาร์ (Pillar) ในเพดานอ่อน

การรักษาด้วยพิลลาร์จะช่วยลดการสั่นสะเทือน หรือการสะบัดตัวของเพดานอ่อน และพยุงไม่ให้เพดานอ่อนในปากอุดกั้นทางเดินหายใจได้โดยง่าย โดยเป็นการสอดแท่งเล็กๆ 3 แท่ง) ซึ่งทำมาจากวัสดุโพลิเอสเตอร์อันอ่อนนุ่ม ที่ใช้เป็นวัสดุทางการแพทย์ชนิดที่สามารถสอดใส่ในร่างกายมนุษย์ได้อย่างถาวร ฝังเข้าไปในเพดานอ่อนในปาก

การใช้คลื่นความถี่วิทยุจี้บริเวณโคนลิ้น
(Radiofrequency at Base of Tongue : RF BOT) 

การแก้นอนกรนด้วยวิธีนี้ทำโดยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญจะใส่เครื่องมือที่เป็นเข็มชนิดพิเศษแทงเข้าไปในเนื้อเยื่อบริเวณโคนลิ้น เพื่อส่งคลื่นความถี่วิทยุ (Radiofrequency) ให้เปลี่ยนเป็นพลังงานความร้อนในเนื้อเยื่อ ซึ่งจะทำให้โคนลิ้นกระชับตัวขึ้น ส่งผลให้ทางเดินหายใจกว้างขึ้น เหมาะกับผู้ที่มีการกรนเสียงดัง

ใช้คลื่นความถี่วิทยุจี้รักษาเยื่อบุจมูกบวม
(Radiofrequency (RF) for inferior turbinate reduction) 

การใช้คลื่นความถี่วิทยุในการรักษาเยื่อบุจมูกบวมหรืออักเสบเป็นการรักษาที่นิยมทำเพื่อลดอาการคัดจมูก น้ำมูกไหลเรื้อรัง โดยแพทย์จะใส่เครื่องมือเป็นเหมือนเข็มชนิดพิเศษสำหรับปล่อยพลังงานคลื่นความถี่วิทยุ (Radiofrequency, RF) สอดเข้าไปในเยื่อบุจมูก ส่วนที่เรียกว่า เทอร์บิเนตอันล่าง (Inferior turbinate) เพื่อให้เกิดความร้อนในเนื้อเยื่อดังกล่าว และกลายเป็นพังผืดเล็กๆ ซึ่งทำให้มีการหดตัวของเยื่อบุจมูกในเวลาถัดมา